قرآن كريم، آنچه را كه براي هدايت آدمي لازم بوده، بيان كرده است; ولي تبيين آن را به پيامبر6 سپرده است. وَ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ;(نحل،44) و اين قرآن را به سوي تو فرود آورديم، تا براي مردم آنچه را به سوي ايشان نازل شده است توضيح دهي، و اميد كه آنان بينديشند.

در قرآن كريم حدود 500 آيه در مورد مسائل شرعي عملي (آيات الاحكام) ذكر شده است. اكثر اين آيات مربوط به كليات فقه است و به مسائل جزئي كمتر پرداخته شده است.(ر.ك: آشنايي با علوم اسلامي، شهيد مطهري، ج 3، ص 20، انتشارات صدرا.) وجوب روزه و نماز و برخي از مسائل آنها در قرآن ذكر شده است.

سورة بقره، آيههاي 183، 184، 185، 187 ـ سورة نسأ، آيههاي 43، 101، 102، 103 ـ سورة مائده، آيه 6 و... چيزهايي كه روزه و نماز را باطل ميكند، در قرآن نيامده است.

جزئيات احكام فقهي را بايد در سخنان پيامبر و امامان: جست و جو كرد فقيهان و مجتهدان مسائل شرعي را پس از سالها تلاش، از آيات قرآن كريم، روايات معصومان و عقل، به دست ميآورند و حاصل آن را در رسالة توضيح المسائل و پاسخ به مسائل شرعي بيان ميكنند.

براي آشنايي با احكام فقهي ذكر شده در قرآن، ميتوان به كتاب آيات الاحكام، تأليف كاظم مدير شانه چي مراجعه كرد.



فرهنگ ومعارف قرآن