اجراي حدود الهي و تعزيرات شرعي مبتني بر اثبات گناه نزدحاكم شرع (قاضي عادل ) است. بنابر اين تا وقتي كه گناه شخصي نزد قاضي به اثبات نرسيده باشد يا گناهكار به گناه خود نزد قاضي اقرار نكرده باشد، حد و تعزيري بر او جاري نمِيشود.

براي پاك شدن از گناه بايد توبه و استغفار به درگاه خداوند كند، چه حد بر او جاري شود و چه نشود.

يكي از شرايط امام جماعت اين است كه عادل باشد. اگر گناهي كرده، بايد توبه كرده باشد. كساني كه ميخواهند به امام جماعتي اقتدا كنند، بايد عدالت او رااحراز كنند، بنابر اين اگر مطمئن هستيد گناهكار است و نميدانيد توبه كرده است يا نه، نميتوانيد به او اقتدا كنيد، ولي اگر احراز كرديد كه توبه كرده، ميتوانيد به او اقتدا كنيد. چون احراز كردن توبه مشكل است، احتياط آن است كه به او اقتدا نشود.

حضرت امام خميني(ره) ميفرمايند: احوط اين است: كسي كه بيماري جذام يا برص دارد يا قبلاً بر اثر گناهي حد بر او جاري شده و توبه كرده است، امام جماعت نشود. احوط اين است كه مردم نيز به او اقتدا نكنند.(1)

پي نوشت:

1 - تحرير الوسيله، ج 1، ص 276.





دفتر تبليغات اسلامي