شخصي كه به سفر مي رود اگر از حدّ ترخّص خارج شود (حدّ ترخّص : نقطه اي كه در آن جا ديوارهاي شهر ديده نمي شود و اذان شهر شنيد نمي شود)(1) مي تواند روزهء خود را افطار نمايد.

شخصي كه در شهري ديگر به عنوان دانشجو تحصيل مي كند اگر بيش از ده روز در آن شهر باشد, با قصد ده روزنماز او تمام است و مي تواند روزه هم بگيرد و اگر كمتر از ده روز در آن شهر باشد و يا اين كه در هفته چند روز در آن شهر است و چند روز ديگر را در شهر خود به سر مي برد, يعني رفت و آمد مي كند, در اين صورت برخي از فقها, مانندحضرت امام خميني ره و مقام معظم رهبري و حضرت آيت اللّه فاضل لنكراني مي فرمايند نماز اين شخص شكسته ونمي تواند روزه بگيرد و حضرت آيت اللّه بهجت مي فرمايد دانشجو در سفر اول نمازش شكسته است و در سفر بعدي كه در فاصلهء كمتر از 10روز باشد نمازش تمام است و مي تواند روزه بگيرد.(2)

(پـاورقي 1.امام خميني ره , استفتائات , ج 1 ص 192

(پـاورقي 2.ويژه نامهء احكام نماز و روزهء دانشجويان و اساتيد, نهاد مقام معظم رهبري در دانشگاه ها.



دفتر تبليغات اسلامي