بلند خواندن حمد و سوره در نمازهاي مغرب و عشاء و صبح بر اساس در روايت صحيح است كه فقهاي عظام به آن دو روايت استدلال كرده اند و مشهور علما بر اين عقيده اند, ولي تعدادي از فقها مانند كافي و سيدمرتضي به عدم وجوب قرائت جهريه فتوا داده اند و صاحب مدارك و صاحب كفايه و صاحب بحارالانوار تمايل به عدم وجوب جهر نموده اند و آن دو روايت صحيح را حمل بر استحباب كرده اند.

اما استدلال به اين كه در نمازهاي مغرب و عشاء و صبح چون هوا تاريك است بلند خوانده مي شود تا كساني كه در مسجد يا اتاق عبور مي كنند بفهمند كه كسي اين جا است و نماز مي خواند و يا استدلال به اين كه نماز را بلندمي خوانند تا ديگران ساكت بشوند, قابل قبول نيست . بنابراين بلند خواندن حمد و سوره در نمازهاي صبح و مغرب وعشاء وجه مشخصي ندارد و صرف تعبد است (1).

(پـاورقي 1آية الله حكم , مستمسك العروة الوثقي , ج 6 ص 198با تلخيص )



دفتر تبليغات اسلامي