چرا در دانشگاه بعضي از دانشجويان را به خاطر نخواندن نماز از حقوقشان محروم مي كنند؟


در اين كه عبادات بايد مقبول حق تعالي باشد ترديدي نيست؛ ليكن اگر كسي را در موردي به خاطر نماز نخواندن و امثال آن نپذيرند، به معناي اين نيست كه عبادت بايد نزد آنان مقبول افتد؛ بلكه هر تشكيلاتي متناسب با اهداف و چشم اندازي كه دارد دست به گزينش نيروهايي با معيارهاي ويژه مي زند و اين شيوه اي است كه در همه جاي دنيا وجود دارد. البته در چگونگي معيارها تفاوت هايي وجود دارد. اما اين كه جامعه فقط با متعهدان پيشرفت مي كند يا با متخصصان؟ روشن است كه پيشرفت بدون تخصص در بسياري از زمينه ها امكان پذير نيست و اصلاً مسأله، مسأله تقابل تعهد و تخصص نيست؛ بلكه مسأله مهم آن است كه بايد تنها متخصص پروراند يا متخصصي كه علاوه بر تخصص از تعهد نيز برخوردار باشد؟ و مسلماً متخصص متعهد صدها بار بهتر از متخصص نامتعهد است.

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها

بازگشت