كسي كه در شهر ديگري غير از زادگاهش زندگي ميكند، نماز و روزه او در زادگاهش چه حكمي دارد؟


اگر انسان از وطن خود اعراض نكرده، نمازش در آن جا تمام است و روزهاش را بايد بگيرد. اگر صرف نظر كرده و نميخواهد در آن جا زندگي كند، نمازش شكسته است و روزه هم نميتواند بگيرد.(1)

پي نوشتها:

1 - امام خميني، توضيح المسائل، مسئله 1334.





دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت