خانم اخوان محسني، با سلام و احترام و آرزوي موفقيت براي شما.

شك در اجزاي نماز دو صورت دارد: يا بعد از گذشتن از آن جزء (مثلاً ركوع) و رسيدن به جزء ديگر (مثلاً سجده) است، يا در حال انجام دادن آن جزء است.

اگر شك درباره اجزا و اركان نماز در حالي باشد كه محل آن گذشته و نمازگزار مشغول اجزاي بعد شده است، نبايد به شك خود اعتنا كند و نماز را نبايد قطع نمايد.

بنابراين اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاي واجب آن مانند ذكر و آرام بودن را انجام داده، بايد به شك خود اعتنا نكند.

هم چنين اگر در حالي كه به سجده ميرود، شك كند كه ركوع كرده، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده، بايد به شك خود اعتنا نكند، اگر در حال برخاستن شك كند كه تشهد را به جا آورده، بايد اعتنا نكند.(1)

اگر شك درباره اجزاي نماز در حالي باشد كه نمازگزار از محل آن نگذشته و مشغول اجزاي بعدي نماز شده است، بايد آن را انجام دهد: اگر (كسي) شك كند كه يكي از ركنهاي نماز را به جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كاري كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به جا آورده يا نه، چنانچه مشغول كاري كه بعد از آن است نشده، بايد آن را به جا آورد، مثلاً اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را به جا آورده يا نه، بايد به جا آورد....(2) اگر در همان حالي كه نشسته است، شك كند كه تشهد خوانده يا نه، بايد آن را بخواند.

پي نوشتها:

1 - توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 661ً - 662.

2 - توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 662.

اگر در وضو گرفتن شك كنيم كه در هنگام مسح نمودن سر كه فرق را باز كردهايم، كاملاً خيس شده است يا نه، و دوباره و يا يك بار مسح بكشيم كافي است؟

يك بار مسح كشيدن كافي است و به شك خود اعتنا نكنيد. (1)

جهت آگاهي بيشتر از نحوه وضو گرفتن و شرايط آن به رساله مرجع تقليد خود مراجعه نماييد.

پي نوشتها:

1 - توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 162.





دفتر تبليغات اسلامي