طاووس يماني گفت: «شبي از كنار كعبه عبور مي كردم، ديدم امام سجاد عليه السلام به حجر اسماعيل عليه السلام وارد شد، و مشغول نماز گرديد سپس به سجده رفت. من با خود گفتم: اين مرد صالح از خاندان رسالت و نيكي است، خوب است از فرصت استفاده كنم و گوش كنم بدانم كه دعاي آن حضرت در سجده چيست؟ شنيدم در سجده گفت: «عُبَيْدُكَ بِفِنَائِكَ مِسْكِينُكَ بِفِنَائِكَ فَقِيرُكَ بِفِنَائِكَ سَائِلُكَ بِفِنَائِك ؛ بنده ي كوچك تو به در خانه ي تو آمده بي چاره ي تو به در خانه ي تو آمده، فقير تو به در خانه تو آمده، درخواست كننده ات به درگاه تو آمده است.»
طاووس مي گويد: «آن را ياد گرفتم و در رفع هر اندوه و گرفتاري آن دعا را خواندم و اندوه و گرفتاريم برطرف شد.» (1)