جبرئيل عليه السلام در نزد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نشسته بود كه علي عليه السلام از راه رسيد. جبرئيل خنديد و گفت: «اي محمد! اين علي بن ابي طالب است كه از راه رسيد.» پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «اي جبرئيل! مگر اهل آسمان ها او را مي شناسند؟»
گفت: «اي محمد! سوگند به آنكه تو را به حق به پيامبري برانگيخته، همانا اهل آسمان ها بيشتر از اهل زمين به او معرفت دارند؛ او در هيچ جنگي تكبير نگفت جز آنكه ما نيز با او تكبير گفتيم و حمله اي نبرد جز آنكه با او حمله برديم و شمشيري نزد جز آنكه با او شمشير زديم.» (1)