امام باقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم هنگامي كه تشهد و سلام نماز را مي گفتند، چهار زانو مي نشست، دست راستش را بر سر مي نهاد و مي فرمود: «بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَذْهِبْ عَنِّي الْهَمَّ وَ الْحَزَن؛(1)
به نام خدايي كه جز او خدايي نيست، او كه داناي پنهان و آشكار است، بخشنده و مهربان است، بار خدايا! بر محمد و اهل بيت او درود فرست و غم و حزن را از من دور گردان.»