«إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْني مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَك ؛ (اي پيامبر!) پروردگارت مي داند كه تو و گروهي از آنها كه با تو هستند، نزديك دو سوم شب يا نصف يا ثلث آن را به پا مي خيزيد.» (1)
معاوية بن وهب مي گويد: امام صادق عليه السلام ضمن بيان چگونگي و نحوه ي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، فرمودند: شب ها، هنگام خوابيدن ظرف آبي را كه رويش را پوشيده بود، بالاي سر آن حضرت مي گذاشتند و خود پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هم مسواك خود را زير تختخواب مي گذاشت و مي خوابيد، تا آن مقدار كه خداي مي خواست، هنگامي كه از خواب برمي خاست، مي نشست و به آسمان نگاه مي كرد و آيات: «ان في خلق السموات و الارض...» آخر سوره آل عمران را تلاوت كرده، سپس دندان ها را مسواك مي زد وضو مي گرفت و به محل نماز خود مي رفت و به چهار ركعت نماز شب مشغول مي شد، ركوع هر ركعت به اندازه خواندن حمد و سوره طول مي كشيد و سجودش به اندازه ركوعش طولاني بود، تا آنجا كه مردم مي گفتند: چه هنگام سر از سجده بر مي دارد و به سجده مي رود؟ و سجده اش آنقدر طول مي كشيد كه گفته مي شد: چه موقع سر بر مي دارد؟
سپس به بستر خود باز مي گشت و دوباره تا آن جا كه خدا مي خواست، مي خوابيد، باز بيدار شده، مي نشست، به آسمان نگريسته و همان آيات را تلاوت مي فرمود، سپس مسواك مي زد، وضو مي گرفت، به مسجد مي رفت و چهار ركعت ديگر نماز شب را به همان صورت كه قبلا خوانده بود مي خواند.
دوباره به بستر خويش مي رفت و مقداري مي خوابيد، باز بيدار مي شد، به آسمان نگاه مي كرد و همان آيات را تلاوت مي فرمود، دوباره مسواك زده، وضو مي گرفت و (سه ركعت) نماز وتر را مي خواند، بعد دو ركعت نافله صبح را مي خواند و براي اداي فريضه صبح به مسجد مي رفت.