به نظر روانشناسان از حدود 12 سالگي، تفكر وارد مرحله حيات ذهني، صوري (رسمي) مي شود، نوعي اشتغال قبلي او را وامي دارد كه به ساده ترين راه برسد. به گفته عالمي همانطور كه بچه ها بزرگ مي شوند افق هاي رواني و فكري به تدريج توسعه مي يابد و اين توسعه خصوصاً هنگامي كه وارد مرحله بلوغ مي شوند قابل توجّه است. [1] .

اين رشد فكري با توجه به زمينه هاي ديگري كه در نوجوان ديده مي شود مي تواند زمينه و موجبي باشد براي هدايت آن به سوي نماز و عبادت و اين به شرطي است كه مربّي آگاهي در مسير باشد و رشد سير او را زير نظر و تحت اداره و مراقبت گيرد.