در سنين نوجواني آدمي را ديد و بينشي خاص نسبت به جهان پديد مي آيد و درمي يابد كه در وراي اين ظاهر باطني است، و در پس اين زرق و برق پديده ها، كارگرداني است. به ماوراء طبيعت و به جهان خلق و امر راغب مي شود و اين مسئله اي است كه علماي غرب را هم بدان عنايتي است. توجه نورسته ها به رسول گرامي اسلام و گله سالمندان از پيامبر (ص) كه جوانان ما را فاسد كرده (اَفْسَدَ شُبّاننا) [1] خود حكايت از همين زمينه دارد.

سئوالات نوجوانان را از معلم ديني در مدارس جويا شويد. از پدران و مادراني كه با نوجوانان خود مأنوسند بپرسيد كه بيشترين سئوالاتشان از آنها در چه زمينه اي است؟ بي شك



[ صفحه 48]



بخش مهمّي از پرسش هايشان در زمينه ي ماوراء طبيعت است و اگر پاسخگوي قانع كننده و توانا، خود اهل عبادت و نماز باشد در جان و دل او نفوذ مي كند و او را بدان سوي مي كشاند.