نوجوان در تلاش براي يافتن و تعيين و تأمين هويت خويش است. چون خفته اي در خود، ناگهان بيدار مي شود و مي خواهد بداند كيست و چيست؟ در اين عرصه پهناور آيا مكلّف است يا آزاد و رها؟ اگر والدين و مربيان هشيار باشند و به القا و اجراي برنامه هاي مذهبي بپردازند، نوجوان گمشده خود را در زمينه اعتقاد مذهبي خواهد يافت و در آن



[ صفحه 47]



صورت به اجراي تعاليم ديني از جمله نماز تن خواهد داد.

عكس قضيه هم درست است. بدين معني كه اگر نوجوان از اعتقادات خالي شود هويت خود و در نتيجه احساس تصميم گيري خود را از دست خواهد داد. نوجوان در طريق تعيين موقعيّت و كشف خويش گاهي مي خواهد در تنهائي بدون آشفته ساختن دنياي خارج فكر كند و هر فرصتي را براي تنها ماندن و خلوت كردن طبع گرامي مي دارد. [1] و اين خود زمينه اي ديگر است براي جهت دادن او به خلوت با خدا و عبادت.