در اين زمينه نكات و برنامه هائي است كه رعايت آنها در جلب و جذب افراد مؤثر است. اهمّ آنها عبارتند از:

- بعد الگوئي خانواده بگونه اي كه پدر و مادر به هنگام نماز همه كارها و برنامه هاي خود را تعطيل كنند و به سوي نماز روي آورند و اين خود درسي سازنده و عملي است.

- استفاده از جاذبه هاي صوتي و كلامي براي جلب و جذب، مثل قرائت نماز با صداي خوب، با لحن خوب و جذب كننده، با سخنان آهنگ دار و...

- ايجاد رابطه با نوجوان با استفاده از عواطف گرم خانوادگي، از اعلام محبّت، نشان دادن رحمت و عنايت، تحريك عواطف، و گاهي هم بهره گيري از مهر و قهر به صورت توأم.

- استفاده از زمينه تشخيص طبي، مسئوليت خواهي، مشاور و همدم گرفتن، ياري و معاونت خواهي در امور و در نتيجه به موقع جهت دادن او.

- كنترل هاي غيرمستقيم و مراقبه درباره نوجوان، زيرنظر داشتن برنامه او، به موقع تذكر دادن و واداشتن او به نماز و اين تذكر نبايد صورت خشونت، رسواگري و تنبيهي داشته باشد.

- و بالاخره توجه به اين نكته علمي و اسلامي كه دل مي تواند دل را هدايت كند. سخني از مربّي در ديگران مؤثر است كه برخاسته از جان و دل باشد. خلوص ها و القاآت نشأت گرفته از ايمان و باور دروني، كارسازند و نمونه ها در اين موارد بسيار.