1- حضرت امام رضا عليه السلام فرموده است:

«و ان كنت خلف الامام، فلا تقوم في الثاني ان وجدت في الاول موقعا؛ [1] اگر خواستي پشت امام جماعت قرار گيري، تا وقتي كه در صف اول خالي است، در صف دوم قرار نگير».



[ صفحه 197]



2- در جاي ديگر فرموده است:

«فان انت توأم الناس فلا تطول في صلاتك و خفف؛ فاذا كنت وحدك فثقل ما شئت فانها عبادة؛ [2] هر گاه امام جماعت شدي، نماز را طولاني نكن و سبك تر بخوان، به خاطر رعايت حال مأمومين؛ ولي اگر تنها نماز مي خواني، هر چه خواستي سنگين تر و طولاني تر بخوان؛ زيرا اين كار عبادت واقعي است».

عالم رباني مولا احمد نراقي پيرامون شرايط و خصايص امام جماعت، نكته هاي سودمندي دارد كه ذكر آن ها در اينجا خالي از فايده نيست. ايشان مي نويسند:

«كسي كه امام جماعت باشد و قومي به او اقتدا كنند، سزاوار آن است كه از ميان ايشان، به صفاي قلب و اقبال نماز و خضوع و خشوع و ساير شرايط باطني ممتاز باشد؛ چه او قدوه ي ايشان و نفوس آن جماعت را به جانب خدا جذب مي كند. پس چه بسيار قبيح است كه او غافل و يا در وادي فكر باطل بوده باشد و بعضي از مأمومين او [از وي] حاضرالقلب بوده و با دل خاشع و بدن خاضع مشغول نماز باشند...». [3] .



[ صفحه 198]