از امام زين العابدين عليه السلام روايت شده است كه پدرم امام حسين عليه السلام روز عاشورا در حالي كه خون ها از او مي جوشيد مرا در آغوش گرفت و فرمود: فرزندم حفظ كن از من اين دعا را كه مادرم فاطمه زهرا سلام الله عليها به من آموخت و او از رسول خدا و او از جبرئيل، در هر حاجت و امر مهم و غم ها و پيش آمدها و مصيبت هاي شديد، اين دعا را بخوان:

بحق يس و القرآن الحكيم و بحق طه و القرآن العظيم يا من يقدر علي حوائج السائلين يا من يعلم ما في الضمير يا منفس عن المكروبين يا مفرج عن المغمومين يا راحم الشيخ الكبير يا رازق الطفل الصغير يا من لا يحتاج الي التفسير صل علي محمد و آل محمد و افعل بي كذا و كذا.

«پروردگارا! از تو مي خواهم به حق يس و قرآن حكيم و به حق طه و قرآن عظيم، اي كسي كه بر انجام حاجت حاجتمندان توانايي، اي كسي كه به آنچه در



[ صفحه 124]



دل ها پنهان است دانايي، اي برطرف كننده ي سختي از پريشان خاطران، اي نشاط بخش غمناكان، اي رحم كننده ي پير بزرگسال، اي روزي دهنده ي كودك خردسال، اي بي نياز از توضيح و تفسير، بر محمد و آل محمد درود فرست و با من اينگونه رفتار كن».