اسماء همسر جعفر طيار، نقل مي كند:

در لحظه هاي پايان عمر حضرت فاطمه ي زهرا (س)، متوجه آن بزرگ زنان عالم بود. ابتدا غسل كرد و لباس ها را عوض كرد و در خانه مشغول راز و نياز با خدا شد.

جلو رفتم، فاطمه (س) را ديدم كه رو به قبله نشسته، و دست ها را به سوي آسمان برآورده، چنين دعا مي كند:

پروردگارا! به حق پيامبراني كه آن ها را برگزيدي، و به گريه هاي حسن و حسين در فراق من، از تو مي خواهم گناهكاران شيعيان من و شيعيان فرزندان مرا ببخشايي. [1] .