چنانكه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و اميرالمؤمنين عليه السلام و فرزندان معصوم او عليهم السلام ملجأ و مرجع توسل جميع انبيا بوده اند، بشر از آدم تا خاتم مأمور به توسل به حضرت صديقه زهرا عليهاالسلام نيز بوده است.

از همان وقتي كه آدم آفريده شد و- براي استجابت دعا و رفع مشكلاتش- توسل به پنج تن عليهم السلام و شفيع قرار دادن آنها در پيشگاه پروردگار بي همتا توسط جبرئيل به او آموخته شد، تكليف بني آدم روشن گرديد.

انساني كه در جهاني پر از شدائد و مشكلات قدم مي نهد، دنيايي كه دائما در آغوش امواج بلا و گرداب حوادث عظيمه است، رحمت بيكران الهي ايجاب مي كند كه دستاويزهاي محكم و عروة الوثقاي ناگسستني در اختيار اين بشر سرگردان قرار دهد تا در مسير ناهموار زندگانيش، اميد گاهي خداپسند و پناهگاهي دور از گزند داشته باشد



[ صفحه 108]



و با توسل و تمسك و چنگ زدن به ريسمان رحمت واسعه ي الهي، فرزندان آدم نيز همانند حضرت آدم عليه السلام به ساحل نجات دست يابند.

اكنون با قلبي سرشار از خلوص و اميدوار- همانگونه كه خداوند يكتا به پيامبرانش راه نجات را نشان داده است و به آنها طريق دعاي خداپسند را آموخته است- ما نيز به درگاه «الله» روي نياز مي آوريم، و وجود مقدس آبرومند زهرا عليهاالسلام را شفيع و راهگشا و واسطه ي فيض خدايي قرار مي دهيم و عرضه مي داريم: «يا فاطمة اغيثيني يا فاطمة اغيثيني».

چنانكه به صلوات بر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و ائمه اطهار عليهم السلام و زيارت آنان- به عنوان يك فرمان الهي و امر اسلامي- دستور داده شده است، عينا به صلوات بر فاطمه عليهاالسلام و زيارتش تصريح و تأكيد گرديده است.