امام صادق عليه السلام مي فرمايند:

دو برادر به نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آمدند و عرض كردند:



[ صفحه 100]



ما مي خواهيم براي تجارت به شام برويم. به ما بياموزيد كه (براي محفوظ ماندن از خطرات) چه بگوييم.

حضرت فرمودند: وقتي به كاروانسرا رفتيد نماز عشا را به جاي آوريد و سپس هر كدام از شما هنگامي كه به بستر خواب رفت، تسبيح فاطمه زهرا عليهاالسلام را بگويد و بعد از آن آيةالكرسي را بخواند. در اين صورت تا صبح از هر شري محفوظ خواهد بود.

در بين راه عده اي دزد آنها را تعقيب كردند و وقتي آن دو به كاروانسرا وارد شدند، غلام خود را مأمور كردند كه برود و ببيند اين دو برادر در چه حالي به سر مي برند؛ خوابند يا بيدار. وقتي غلام به آنان رسيد، دو برادر به بستر خواب رفتند و هر يك از آنها آيةالكرسي و تسبيح فاطمه زهرا عليهاالسلام را قرائت كرد و به دنبال آن (غلام ديد كه) ناگاه دو ديوار آن دو را احاطه كرد. پس آن غلام هر چه اطراف آنها را گشت جز دو ديوار چيزي نديد و به نزد دزدها بازگشت. آنها به او گفتند: خدا تو را ذليل كند! تو به ما دروغ گفتي؛ بلكه ناتواني كردي و ترسيدي! آنگاه خودشان برخاستند و نگاه كردند؛ ولي آنها نيز جز دو ديوار چيز ديگري نديدند. سپس گرداگرد آن دو ديوار قرار گرفتند ولي چيزي نشنيدند و كسي را نديدند. پس به جايگاه خود بازگشتند.

بعد از آنكه صبح شد دزدها به نزد آن دو برادر آمدند و گفتند: شما كجا بوديد؟

گفتند: ما همين جا بوديم و از جاي خود تكان نخورديم. دزدها گفتند: به خدا قسم كه ما آمديم و جز دو ديوار چيزي نديديم. پس به ما بگوييد كه داستان شما از چه قرار است.



[ صفحه 101]



آن دو گفتند: ما به نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رفتيم و از او درخواست كرديم تا چيزي به ما بياموزد. پس آن حضرت آيةالكرسي و تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را به ما آموخت و ما هم آنها را گفتيم. دزدان گفتند: برويد كه به خدا قسم، ما به دنبال شما نخواهيم آمد و با وجود اين كلام (آيةالكرسي و تسبيحات) هيچ دزدي نمي تواند متعرض شما شود [1] .