امام صادق عليه السلام فرمودند: يكي از دعاهاي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم اين دعا بود كه: «اللهم ارحمني بترك معاصيك ما أبقيتني، و ارزقني حسن النظر فيما يرضيك عني و ألزم قلبي حفظ كتابك كما علمتني، و اجعلني أتلوه علي النحو الذي يرضيك عني، اللهم نور بكتابك بصري، و اشرح به صدري، و فرح به قلبي، و أطلق به لساني، و استعمل به بدني، و قوني علي ذلك، فإنه لا حول و لا قوة إلا بك؛ خدايا! رحمت خويش را شامل حال من نما كه تا آن زمان كه زنده هستم، از انجام گناه دوري نمايم و به آن چيزي كه رضايت تو در آن است، چشم بدوزم، بار خدايا! همچنانكه قرآن را به من آموختي، دلم را نيز هماره حافظ آن قرار ده و مرا آنگونه كه خشنودي تو در آن است، به تلاوت قرآن وادار نما. خدايا! چشمانم را با قرآن روشن، سينه ام را با آن باز، و دلم را به وسيله قرآن گويا ساز و بدنم را به عمل به قرآن وادار و مرا بر انجام اين كار نيرو بخش، چرا كه نيروها و قدرت ها از ناحيه تو است.» [1] .