انس بن مالك مي گويد: رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) آن قدر عبادت و شب زنده داري كرد



[ صفحه 110]



كه بر اثر آن، بدنش همچون مشك خشكيده شد.

جمعي از مسلمين (دلشان به حال حضرت سوخت) عرض كردند: «چه چيز شما را اين گونه به كوشش و عبادت واداشته است؟، با اين كه خداوند گناه (ترك اولي) قبل و بعد تو را بخشيده، باز اين همه سعي و تحمل و رنج در عبادت براي چه؟»

آن حضرت در پاسخ آنها فرمود:«افلا اكون عبدا شكورا؛ آيا من بنده ي سپاسگزار خداوند نباشم؟». [1] .