امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش نقل مي كند: هنگامي كه رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) ايستاده و خطبه مي خواند، در مدينه بازاري بود كه به آن بازار «بطحاء» مي گفتند و قبيله ي بني سلمي روز جمعه به آن بازار برده، اسب و گوسفند مي آوردند، و انصار نيز براي تبليغ (كالا) ساز و دهل مي نواختند، نمازگزاران چون آن صدا را شنيدند، به سوي بني سليم شتافته و پيامبر را (در حال خطبه خواندن) رها نمودند، خداوند به خاطر اين كار، آنان را سرزنش



[ صفحه 103]



نمود و در اين رابطه اين آيه را نازل فرمود: هنگامي كه تجارت يا لهوي (صداي ياد شده) را ببينند و بشنوند، به سوي آن رفته و تو را (در حال خطبه خواندن) ايستاده رها مي نمايند، بگو: «آنچه نزد خداست، بهتر از تجارت و لهو مي باشد، و خداوند بهترين روزي دهندگان است». [1] .