امام صادق (ع) در تفسير آيه ي شريفه «حافظوا علي الصلوات و الصلوة الوسطي و قومو لله قانتين» [1] فرمود: محافظت از نماز به اين شكل است كه انسان به نماز روي آورد و دقت در برپايي آن در وقت داشته باشد، به گونه اي كه هيچ چيز، وي را از آن باز ندارد و به خود مشغول نسازد. [2] .

در شأن نزول آيه چنين آمده است كه: پاره اي از منافقان، شدت گرمي هوا را بهانه اي براي گسستگي صفوف مسلمانان قرار داده بودند و در نماز جماعت شركت نمي بردند. اين عمل موجب آن شد تا عده اي نيز از حضور در نماز جماعت كوتاهي ورزند و كار به جايي رسيد كه جماعت مسلمين تقليل يافت. پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) بسيار ناراحت شد و آنان را تهديد كرد كه اگر به عمل زشت خود ادامه دهند، كيفر خواهند شد. زيد بن ثابت گويد: پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) در گرماي طاقت فرساي نيمروز، نماز ظهر را با جماعت برپا مي كرد و اين عمل براي عده اي بسيار سنگين تمام شد و زمزمه هايي برخاست. در اين



[ صفحه 97]



هنگام آيه ي مذكور نازل و دستور به محافظت از نمازها و به خصوص نماز ظهر داده شد. [3] .