نماز جعفر بن ابي طالب (ع) و اين نماز از مستحبات مؤكد است و از نمازهاي مشهور بين عامه و خاصه است و از چيزهايي است كه پيغمبر (صلي الله عليه وآله وسلم) به پسر عموي خود هنگام بازگشت از سفرش به خاطر محبت و بزرگواري او نسبت به ايشان عطا فرمود.

از امام صادق (ع) روايت شده است كه در روز فتح خيبر، هنگامي كه جعفر از حبشه آمد، پيغمبر (صلي الله عليه وآله وسلم) به او فرمود: آيا جايزه اي به تو ندهم؟ آيا بخششي به تو نداشته باشم؟ آيا به تو هديه اي نكنم؟

پس جعفر گفت: چرا، يا رسول الله!

حضرت صادق (ع) فرمود: مردم گمان كردند كه پيغمبر (صلي الله عليه وآله وسلم) به او طلا يا نقره مي دهد، لذا گردن ها را كشيدند تا ببينند چه مي دهد.

پس پيغمبر به او فرمود: چيزي به تو عطا مي كنم كه اگر آن را هر روز انجام



[ صفحه 88]



دهي، برايت از دنيا و آنچه در آن است، بهتر خواهد بود و اگر هر دو روز يك مرتبه بدان عمل كني، خداوند گناه بين آن دو روزت را مورد مغفرت قرار مي دهد و يا اگر در هر جمعه يا هر ماه يا هر سالي عمل نمايي، خداوند گناه بين آنها را مي بخشد. [1] .