در كتاب قصص انبياء اينگونه روايت شده است كه: پيامبر از راهي عبور نمي كرد، مگر اينكه هر كس بعد از او از آن راه مي گذشت، از عطر خوش عرق پيامبر متوجه مي گشت كه رسول خدا از آنجا عبور كرده است و رسول خدا از مقابل هر سنگ و درختي كه مي گذشت بر او سجده مي كردند. [1] .