پيامبر اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) بعد از نزول وحي و قرآن، عبادت بسيار مي كرد و مخصوصا ايستاده به عبادت مشغول مي شد، آن قدر كه پاهاي او متورم گرديد، و گاهي براي آنكه بتواند به عبادت خود ادامه دهد، سنگيني خود را بر يك پا قرار مي داد و گاه بر پاي ديگر، گاه بر پاشنه پا مي ايستاد و گاه بر انگشتان پا. آياتي نازل شد و به پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) دستور داد كه اين همه رنج و ناراحتي بر خود تحميل نكند. [1] .