«سعيد» از امام صادق (ع) سؤال كرد: آيا گريه كردن در نماز ايرادي ندارد؟

آن حضرت فرمود: به به! چه كاري از اين بالاتر است؛ پيغمبر خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مي فرمود: گريه كنيد، اگرچه به اندازه بال مگسي باشد. همچنين پدرم امام باقر (ع) مي فرمود: بهترين حال و نزديكترين وقتي كه بنده به خداوند نزديك



[ صفحه 61]



مي شود، آن وقتي است كه در حال سجده گريه كند. [1] .

رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) فرموده است: هر چشمي به اندازه ي بال مگسي، از ترس خداوند اشك بريزد، خداوند او را از اضطراب و ناله هاي روز قيامت محفوظ مي دارد. [2] همچنين رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: خوشا به حال بنده اي كه، خداوند به صورت اشك آلود او از ندامت نظر كند، و گناه او طوري باشد، كه كسي غير از خدا از آن باخبر نباشد.

امام باقر (ع) مي فرمايد: رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: هر بنده اي چشم خود را از اشك لبريز نمايد، خداوند بدن او را از آتش دوزخ محفوظ مي دارد، و هر چشمي از خوف خداوند از اشك پر شود و بر صورت جاري گردد، چنين چشم و صورتي، به ذلت و نكبت دنيا مبتلا نمي شود. [3] .