«يا من عفي عني و عن ما خلوت من السوات في بيتي و غير بيتي يا من لم يؤاخذني بارتكاب المعاصي عفوك عفوك يا كريم عفوك؛ اي كه درگذرد از من و از بدي هايي كه در خلوت در خانه و در غير خانه از من سرزده، اي كه مرا با دست زدن به گناهان (فوراً) مورد مؤاخذه قرار ندهد. گذشتت را، گذشتت را خواهانم، اي كريم، گذشتت را!» [1] .



[ صفحه 131]