«يا من لا يشغله سمع عن سمع يا من لا يغلطه السائلون و يا من لا يبرمه الحاح الملحين اذقني برد عفوك و حلاوة رحمتك و مغفرتك؛ اي آنكه سرگرمش نكند از شنيدني شنيدني ديگر، اي كه به اشتباهش نيندازند سائلان (بسيار) اي كه به ستوهش نياورد اصرار (زياد) اصرار ورزان، بچشان به من لذت عفو و شيريني رحمت و آمرزشت را.»

«الهي هذه صلوتي صليتها لا لحاجة منك اليها و لا رغبة منك فيها الا تعظيما و طاعة و اجابة لك الي ما امرتني به الهي ان كان فيها خلل او نقص من ركوعها او سجودها لا تؤاخذني و تفضل علي بالقبول و الغفران؛ [1] .

خدايا! اين نمازي كه من به جا آوردم نه به خاطر احتياجي است كه از تو



[ صفحه 124]



بدان بود، و نه رغبتي در آن داشتي، جز براي تعظيم و فرمانبرداري تو و پذيرفتن آنچه مرا بدان مأمور كردي، خدايا! اگر در اين نماز من خللي يا نقصي در ركوع يا سجده اش هست مرا بدان مؤاخذه مفرما، و با پذيرش آن و آمرزش (من) به من تفضل فرما.»

«سبحان من لا يعتدي علي اهل مملكته سبحان من لا يأخذ أهل الأرض بالوان العذاب سبحان الرؤف الرحيم اللهم اجعل لي في قلبي نوراً و بصراً و فهماً و علماً انك علي كل شي ء قدير؛ [2] منزه است آن خدايي كه ستم نكند بر كساني كه تحت فرمانش هستند، منزه است خدايي كه مردم زمين را به عذاب هاي رنگارنگ نگيرد، منزه است خداي رؤف مهربان، خدايا! در دل من نور (معرفت) و بينايي و تيزهوشي و دانش قرار ده كه به راستي تو بر هر چيز توانايي.»