سفارش دعا بعد از نماز
«محفوظ بن عبيدالله» از پيرمردي از اهل حضرموت از محمد بن حنفيه - عليه الرحمه - روايت كند كه:
اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام به دور خانه ي كعبه طواف مي كرد، به مردي برخورد كرد كه به پرده ي كعبه آويخته و مي گفت:
«اي آن كه هيچ صوتي تو را از صوت ديگر باز ندارد! اي آن كه حاجتمندانت تو را به اشتباه نيندازند (و حاجت آنان بر تو اشتباه نشود)! اي آن كه اصرار نيازمندان در سؤال تو را ملول نسازد» خنكي عفو و شيريني رحمت خود را به من بچشان.»
اميرالمؤمنين عليه السلام به او فرمود: «اين دعاي توست؟»
او پاسخ داد: «مگر شنيدي؟»
فرمود: «آري.» و فرمود: «در پايان هر نمازي اين دعا را بخوان، به خدا سوگند، هيچ مؤمني اين دعا را در پايان نمازش نخواند، جز اين كه خداوند گناهان او را بيامرزد، هر چند به شمار ستارگان آسمان و قطرات باران و به تعداد ريگ ريگزارها و ذره هاي خاك زمين باشد.»
اميرالمؤمنين عليه السلام به او فرمود: «علم آن نزد من است و خداوند وسعت دهنده و كريم است.»
آن مرد كه حضرت خضر عليه السلام بود گفت: «به خدا سوگند، راست گفتي
[ صفحه 122]
اي اميرمؤمنان عليه السلام! و بر فراز مرتبه ي هر صاحب دانشي داناي ديگري هست.» [1] .
پاورقي
[1] امالي شيخ مفيد، ص 103 - 104.