علي عليه السلام ميل به جگر پخته پيدا كرد كه با نان نرم بخورد، تا يك سال ترتيب اثر به ميلش نداد، پس از يك سال به فرزندش امام حسن عليه السلام تذكر داد، امام حسن عليه السلام رفت و جگري تهيه كرد و آن را پخت، علي عليه السلام آن روز روزه بود، هنگام افطار، وقتي خواست از آن جگر بخورد، آن را نزديك خود آورد، در همين هنگام فقيري در خانه را زد، علي عليه السلام همه ي جگر را به امام حسن عليه السلام داد و فرمود: «پسرم! اين جگر را به آن فقير بده، مبادا در روز قيامت در نامه ي اعمال ما اين آيه را بخواني:



[ صفحه 89]



«اذهبتم طيباتكم في حياتكم الدنيا و استمتعتم بها؛ [1] شما در زندگي دنيا، خوشي هاي خود را برديد و از آن ها بهره مند شديد و امروز شما را عذاب و خواري دهند.» [2] .