«عماره بن جوين عبدي» گويد: روز هيجدهم ذي حجة خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم آن حضرت فرمود: «در اين روز دو ركعت نماز وارد



[ صفحه 84]



است كه در هر موقع روز مي توان آن را به جا آورد و وقت فضيلت آن نزديك ظهر است، و آن ساعتي است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير خم به مقام ولايت و امامت منصوب شد و اين از آن اوست كه در آن وقت مسلمانان به منزل غدير خم نزديك شده بودند، پس كسي كه در آن هنگام دو ركعت نماز گزارد و سپس به سجده رود و خداي عزوجل را صد مرتبه شكر كند و بعد از سر برداشتن از سجده اين دعا را بخواند: «أللهم اني أسألك بأن لك الحمد...» تا آخر دعا سپس به سجده رود و صد مرتبه خدا را حمد كند و خداي عزوجل را صد مرتبه در حال سجده شكر گزارد، يقيناً كسي كه چنين كند، همانند كسي است كه در آن روز [روز غدير] حضور داشته و بر آن پيمان ولايت با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بيعت نمود. و هم درجه با راستگويان است. همانان كه خدا و پيامبرش را در پذيرش ولايت مولايشان در آن روز تصديق كرده باشند و همانند كسي است كه در ركاب رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و اميرالمؤمنين عليه السلام و حسن و حسين عليهماالسلام شهيد شده باشد و همانند كسي است كه به زير پرچم قائم و در خيمه او از شريفان و نقيبان باشد.» [1] .