امام علي عليه السلام در نماز شبانه روز، و در تمام حالات در حال سجده و قيام در برابر خدا، اظهار عجز مي كرد و در مقابل خداوند سبحان متواضع بود، و از روز قيامت هراسان و به رحمت پروردگارش اميدوار بود.

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: در شأن علي عليه السلام آيه اي نازل شد:

«أمن هو قانت آناء الليل ساجداً و قائماً يحذر الآخرة و يرجوا رحمة ربه؛ [1] .

آيا كسي كه در اوقات شب در حال سجده و ايستاده به عبادت مشغول است و از آخرت مي ترسد و اميدوار رحمت پروردگارش است، مانند آن از خدا بي خبران است.»