هنگام روز گويي كه اين علي آن آدم شب گذشته نيست، با اصحابش مي نشست و چهره ي خندان و بانشاط داشت.



هو البكاء في المحراب ليلا

هو الضحاك اذا اشتد الضراب



«اوست كه در محراب شب بسيار گريان است و در ميدان نبرد بسيار خندان است.» [1] .



[ صفحه 75]