نخستين مردي كه با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نماز گزارد، حضرت علي عليه السلام بود. يحيي بن عفيف گفت:

در زمان جاهليت به مكه آمدم و بر عباس بن عبدالمطلب وارد شدم، خورشيد دميد و در آسمان اوج گرفت و من به كعبه مي نگريستم، جواني پيش آمد و نگاهي به آسمان افكند، آنگاه روي به كعبه نهاد و روبه روي آن ايستاد چيزي نگذشت كه نوجواني به سوي او آمد و در كنار راست او ايستاد، و باز چيزي نگذشت كه زني آمد و پشت سر او ايستاد. آن جوان به ركوع رفت، آن دو تن هم به ركوع رفتند، جوان سر برداشت آنها نيز سر برداشتند، جوان به سجده افتاد آن دو نيز با او به سجده افتادند.

گفتم: ابن عباس! مرد بزرگي است.

گفت: آري! مرد بزرگي است، مي داني كه اين كيست؟

گفتم: نه.

گفت: اين محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب برادرزاده ي من است! مي داني اين نوجوان كيست؟

گفتم: نه.

گفت: علي بن ابي طالب بن عبدالمطلب برادرزاده ي ديگر من است، مي داني اين زن كيست.

گفتم: نه.

گفت: خديجه دختر خويلد همسر برادرزاده من است و اين مرد به من گفته است كه پروردگار آسمان آنان را به اين كاري كه مي بيني فرمان داده



[ صفحه 72]



است و به خدا سوگند من بر همه روي زمين جز اين سه تن كسي را بر اين دين نمي شناسم. [1] .

علي عليه السلام فرمود: «من هفت سال پيش از آنكه مردم اسلام آورند، اسلام آوردم.» و فرمود: «من هفت سال با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم خدا را عبادت كردم پيش از آنكه احدي از اين امت خداپرست گردد.»

و فرمود: «من هفت سال پيش از مردم ايمان آوردم.»