ايوب بن اعين از امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه فرمود: زني طواف مي كرد و پشت سر او مردي بود، آرنج آن زن بيرون افتاد، آن مرد (تحريك شد و) و دستش را بر آرنج زن نهاد، پس خدا دست او را به دست زن چسبانيد تا اينكه طواف تمام شد، از پي فرماندار مكه فرستادند و مردم جمع شدند، (فرماندار آمد) و سراغ فقهاي مكه فرستاد، فقهاء مي گفتند: دست مرد را قطع كن؛ زيرا او (در يك چنين مكان مقدسي) جنايت كرده است.

فرماندار پرسيد: آيا در مكه كسي از فرزندان محمد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم حضور دارد؟



[ صفحه 118]



گفتند: بله، حسين بن علي عليهماالسلام ديشب وارد مكه شده است.

از پي حضرت عليه السلام فرستاد و او را (به آنجا) دعوت نمود، چون حضرت عليه السلام حضور يافت، فرماندار گفت: (اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم) گرفتاري اين دو را ببين؟!

حضرت عليه السلام رو به قبله ايستاد و دست ها را بالا آورده مدتي طولاني دعا فرمود، سپس به سوي آن دو آمد و دست مرد را از دست زن نجات داد.

فرماندار عرض كرد: آيا مرد را به خاطر گناهش مجازات نكنيم؟

حضرت فرمود: نه. [1] .