در زمان امام صادق عليه السلام زن بدكاري بود كه هرگاه بچه دار مي شد، بچه ي خود را مي سوزانيد. هنگامي كه از دنيا رفت چند مرتبه او را به خاك سپردند وليكن زمين او را قبول نكرد و او را از قبر بيرون افكند!

جريان را به عرض امام صادق عليه السلام رسانيدند، فرمودند: «اجعلوا معها شيئا من تربة الحسين؛ قدري از تربت جدم حسين عليه السلام را با او دفن كنيد.» به دستور امام عليه السلام عمل كردند، خاك او را قبول كرد و ديگر او را بيرون نينداخت. [1] .