بشر بن غالب اسدي از امام حسين بن علي عليهماالسلام نقل مي كند كه فرمود: «هر كس ايستاده در نماز خود، يك آيه از كتاب خدا را بخواند، در برابر هر حرفي (پاداش) صد كار نيك برايش نوشته مي شود. و اگر آن را در غير نماز بخواند، خدا در برابر هر حرفي، (اجر) ده كار نيك براي او مي نويسد. پس



[ صفحه 88]



اگر (خاموش باشد و با توجه) گوش به قرآن بسپارد، در برابر هر حرفي (پاداش) يك حسنه دارد و اگر قرآن را در شب به پايان رساند، فرشتگان خدا تا هنگام صبح براي او طلب رحمت كنند و اگر آن را در روز تمام كند، ملائكه نگهبان تا شب بر او درود مي فرستند و چنين كسي (نزد خدا) «يك دعاي مستجاب دارد» و اين ختم قرآن براي او از آنچه ميان آسمان و زمين است بهتر خواهد بود».

(بشر مي گويد:) عرض كردم: اين پاداش كسي است كه همه ي قرآن را بخواند، اما كسي كه همه را نمي خواند چگونه است؟

حضرت فرمود: «اي برادر اسدي! همانا خدا بخشنده، باعظمت و بزرگوار است، هر گاه كسي هر چه از قرآن را كه مي تواند، بخواند، خدا همان پاداش را به او عطا مي كند.» [1] .