نماز جماعت به پايان رسيد، امام رو به نمازگزاران گرداند و سخنان خويش را با حمد و سپاس خداوند آغاز كرد، آن گاه فرمود: خداوند در اين روز كشته شدن شما و مرا امضا كرده است.

صبرا يا بني الكرام فما الموت الا قنطرة تعبر بكم عن البؤس و الضراء الي الجنان الواسعة و النعم الدائمة؛

بر شماست كه صبر و شكيبايي پيش گيريد اي بزرگ زادگان! صبر كنيد كه مرگ پلي بيش نيست كه شما را از سختي ها و رنج ها به بهشت گسترده و نعمت هاي جاويد مي رساند. پس كدام يك از شما به خاطر انتقال از زندان به قصر ناخوش است، و همين مرگ براي دشمنان شما همانند انتقال از كاخ به زندان و شكنجه گاه است. همانا پدرم از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم روايت كرد كه آن حضرت مي فرمود: دنيا براي مؤمن همانند زندان و براي كافر همچون بهشت



[ صفحه 60]



است و مرگ پل مؤمنان به سوي بهشت هايشان و پل كافران به سوي دوزخ آنان است. نه دروغ شنيده ام و نه دروغ مي گويم!

ه) نماز اصحاب امام حسين عليه السلام