امام حسين عليه السلام از عصر تاسوعا تا عصر عاشورا در تمامي حالات و شرايط و در همه ي گفتار و كردار و حركات و سكنات خويش به ياد خدا و يادآوري پيمان با او و تأكيد بر پايبندي بر عهد خويش با خدا بود و تا لحظاتي كه بر پيمانش با خدا وفا نكرد و حق امانت را ادا ننمود به كار ديگري حتي صرف غذا نينديشيد و اين در حالي بود كه زبان مباركش تا هنگامي كه تر بود و گردش مي كرد به ذكر خدا مشغول بود.