اميرمؤمنان عليه السلام در ترسيم صفات فرشتگان مي فرمايد، آنها شيريني معرفت خداي را چشيده و از جام مهر و محبت او سيراب گشته و پرواي از خدا تا اعماق قلبشان نفوذ كرده است، از اين رو فرمانبرداري و عبادت طولاني خدا، قامت آنان را خم كرده و شوق بسيار به او، حالت تضرع آنان را از بين نبرده است. [1] .

آري، اگر به خوبي به شخصيت والا و شاهكار بزرگ حسين عليه السلام بينديشيم به روشني آثار چشيدن معرفت خدا و سركشيدن جام مهر و عشق او را، در كران تا كران زندگي او درخواهيم يافت. او شيريني معرفت بي نظير را چشيده بود كه هجوم امواج رخدادهاي ناگوار و تلخ دنيا و دنياپرستان بر قلب و جان و درون و برون او هرگز احساس تلخكامي نكرد.

اگر با بينش معنوي به سخن اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد فرشتگان بينديشيم كه فرمود: «فرمانبرداري و عبادت خدا قامت آنان را خميده ساخته، اما شوق بسيار به او حالت نيايش آنان را از بين نبرده است». درخواهيم يافت كه آشكارترين فرد و شايسته ترين مصداق آن، امام حسين عليه السلام است، چرا كه هم در فرمانبرداري و عبادت باشكوه روز عاشورا قامتش



[ صفحه 40]



خميده شد و هم تير سه شعبه اي را كه بر سينه و قلب مقدسش فرود آمد به جان خريد و خون پاكش فواره زد و بايد كه بر خميدگي قامت او در اطاعت و عبادت پرشكوه خداوند در آن روز جدا شدن و قطعه قطعه شدن پيوندهاي وجود و اعضاي مقدسش را نيز اضافه كرد اما با همه اينها عشق او به خدا افزونتر شد.