مفضل بن عمر، از امام صادق عليه السلام از امام باقر عليه السلام از امام سجاد عليه السلام نقل مي كند كه فرمود: از امام حسين عليه السلام پرسيدند: چگونه صبح كردي؟

فرمود: «صبح نمودم در حالي كه پروردگارم، بالاي سرم و آتش، پيش رويم، مرگ، جوينده ام و حساب الهي فراگيرم مي باشد، و چنين روزي من، در گرو كردار خويشم، نه آنچه دوست دارم پيدا مي كنم، و نه آنچه نمي پسندم از خود مي رانم. توان هيچ يك را ندارم و همه كارها در اختيار ديگري است، اگر بخواهد عذابم مي كند و اگر بخواهد از من مي گذرد. بنابراين، كدام فقيري از من نيازمندتر است؟! [1] .