عماره فرزند زيد مي گويد:

به محضر ابوجعفر، محمد به علي مشرف شدم و از ايشان پرسيدم: «علامت امام چيست؟»

امام جواد عليه السلام در كنار سنگي نشسته بود، دست بر سنگ گذاشت و فرمود: «اگر دست بر سنگ بگذارد، فرو شود. اين چنين...»

وقتي دست برداشت، نقش دست او بر سنگ، مانده بود.

هم او مي گويد كه بارها ديدم كه آهن سرد در دست امام، چون موم نرم بود و ديدم كه سنگ را با خاتم خود نقش مي زد. [1] .