حضرت ابراهيم (ع) در دعاي مشهور خود از خداوند مي خواهد كه او و فرزندان او را از جمله ي نمازگزاران قرار دهد: «رب اجعلني مقيم الصلوة و من ذريتي» [1] اين دعا در واقع خود نوعي تمايز و جداسازي گروه هاست. يعني گروه نمازگزار را از گروهي كه نماز را بر پا نمي دارند جدا مي كند.