پرسش شماره 95) راديو قرآن عربستان حديثي از پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله با اين مضمون نقل كرد: هر گاه امام جماعت در پايان سوره ي حمد (غير المغضوب عليهم و لا الضالين) مي گويد، ملائكه ي آسمان «آمين» مي گويند و هر كس به نحوي «آمين» بگويد كه صدايش را تا صف جلوي نماز جماعت بشنوند، تمام گناهان گذشته اش آمرزيده مي شود و راويان حديث را «عبدالله بن عمر و ابوهريره» معرفي كردند. آيا اين حديث نزد فقهاي شيعه نيز اعتباري دارد يا خير؟

اين حديث به چند دليل نزد فقهاي شيعه اعتباري ندارد:

1. از امامان معصوم عليهم السلام روايتي بر تأييد گفتن «آمين» بعد از «و لا الضالين» نمي يابيم، بلكه به ترك آن دستور داده اند. امام صادق عليه السلام به جميل مي فرمايد: اذا كنت خلف امام فقرأ الحمد و فرغ من قراءتها فقل أنت «الحمد لله رب العالمين» و لا تقل آمين؛ هنگامي كه پشت سر امام جماعت ايستاده اي و او سوره ي حمد خواند و آن را به اتمام رسانيد بگو: «ألحمد لله رب العالمين»؛ ولي «آمين» نگو [1] .

2. امام صادق عليه السلام گفتن «آمين» بعد از «ولا الضالين» را از يهود نصاري مي داند.

3. اجماع علماي شيعه در اين باره با مستند قرار دادن روايات از امامان معصوم عليهم السلام [در صورت گفتن «آمين»] بر بطلان نماز فتوا داده اند.

افزون بر آن چه گذشت، تكليف ما در نماز، خواندن سوره ي قرآن و قرآن بودن آيات است و حتي [به قول برخي از فقها] اگر آيات به قصد دعا خوانده شوند، نماز باطل است [2] و اگر هنگام قرائت سوره ي حمد در نماز، قصد دعا نمايد، نمازش باطل است.

احاديثي كه اهل تسنن براي جواز گفتن آمين به آن تمسك مي كنند، جعلي و ساختگي است و راوي آن (ابوهريره) به اعتراف و اقرار بزرگان اهل تسنن (خليفه ي دوم)، انسان دروغ گويي بوده است؛ چنان كه عمر بن خطاب بر ضد ابوهريره شهادت



[ صفحه 162]



داد كه او دشمن خدا و مسلمانان است و او را خيانتكار دانست و ده هزار دينار جريمه كرد و نيز او را از حاكميت بحرين كنار گذاشت [3] .

روايت غير معتبر بودن ابوهريره در منابع اهل تسنن نيز آمده است [4] .