پرسش شماره 27) شخصي گاهي بسيار نماز مي خواند، ولي بعد از مدتي نماز را ترك مي كند و از ياد خدا غافل مي شود. از نظر قرآن راه دائمي خوب بودن و به ياد خدا بودن چيست؟

افزون بر عوامل ترك نماز و راه هاي برخورد با تارك الصلوة كه پيش از اين گذشت، [1] بايد توجه داشت: اگر چه نماز خواندن از نظر قرآن، يكي از مهم ترين عوامل ياد خداوند است، [2] اما منظور از ياد خدا تنها ذكر لفظي نيست، بلكه خدا را در جان خود حاضر ديدن و به ياد علم و قدرت و رحمت بي پايان او بودن است. انسان در اين لحظه، احساس مي كند تكيه گاه نيرومندي دارد كه هيچ قدرتي نمي تواند در برابر آن مقاومت كند، پس براي اين كه از خدا غافل نشويم، بايد او را در دل، فراوان ياد كنيم: (و اذكروا الله كثيرا لعلكم تفلحون)؛ [3] و خداوند را فراوان ياد كنيد تا رستگار شويد. [4] .

يكي ديگر از راه هاي مداومت بر اداي نماز اين است كه خودمان را به خواندن نماز اول وقت عادت بدهيم. مي توانيم نذر كنيم كه اگر تا يك هفته نمازم را اول وقت نخواندم، بر من واجب باشد كه صد تومان در راه خدا بدهم. همچنين خواندن



[ صفحه 64]



كتاب هاي مفيدي چون: حق اليقين تأليف علامه مجلسي، منازل الآخرة نوشته حاج شيخ عباس قمي و... قطعا مؤثر است.

علاوه بر آن، معاشرت و دوستي با انسان هاي مقيد به نماز و در صورت امكان، كم كردن و حتي قطع رابطه با انسان هايي كه نماز نمي خوانند، در اشتياق انسان به عبادت خدا بسيار مفيد و مؤثر است.

توجه به آثار و بركات نماز، پيامدهاي زيان بار ترك نماز و راه لذت بردن از خواندن نماز، تا اندازه زيادي انسان را به هم صحبتي با خدا سوق مي دهد. [5] .

البته مشكلات مادي و سرخوردگي روحي را نيز مي توان با كمي تلاش و مشورت با افراد آگاه برطرف كرد.



[ صفحه 65]