پرسش شماره 25) در مورد بي اعتنايي به نماز، چه آياتي در قرآن آمده است؟

قرآن كريم در يك نگاه كلي، انسان ها را نسبت به برپايي نماز به چهار دسته تقسيم مي كند:

1. گروهي كه به طور كلي به اين فريضه ي الهي بي توجه و بي اعتنا هستند و نماز نمي خوانند: از مجرمان مي پرسند: چه چيز شما را به دوزخ وارد كرد؟ مي گويند: از نمازگزاران نبوديم. [1] .

2. گروهي كه در اثر بي توجهي به نماز، در بعضي از زمان ها، نماز مي خوانند. خداوند به اينان وعده وارد شدن در وادي «غي» را در دوزخ داده است: (فخلف من بعدهم خلف أضاعوا الصلاة و اتبعوا الشهوات فسوف يلقون غيا)؛ [2] اما پس از آنان، فرزندان ناشايسته اي روي كار آمدند كه نماز را تباه كردند و از شهوات پيروي نمودند، پس به زودي مجازات گمراهي خود را خواهند ديد.

3. دسته اي كه هميشه نماز مي خوانند؛ ولي در اقامه ي آن سهل انگاري مي كنند و خداوند به دليل بي توجهي آنان به نماز، چنين خطابشان مي فرمايد: واي بر نماز گزاراني كه در نماز خود سهل انگاري مي كنند! [3] .

4. مؤمناني كه بر اين فريضه ي الهي مواظبت كرده، آن را با قلبي خاشع به پا مي دارند. خداوند درباره ي آنان مي فرمايد: مؤمنان رستگار شدند، آن ها كه در نمازشان خشوع دارند و آن ها كه بر نمازهايشان مواظبت مي كنند. اينان وارث فردوس (جايگاهي در بهشت) هستند. [4] .



[ صفحه 62]



پرسش شماره 26) دختري نوزده ساله هستم و در يك خانواده مذهبي زندگي مي كنم، ولي بر خلاف ساير افراد خانواده به نمازم، كمتر اهميت مي دهم، ولي به ساير عقايدم پاي بندم، اما احساس مي كنم آن ها هم هر لحظه كم رنگ تر مي شوند، لطفا مرا كمك كنيد.

يكي از شرايط واقعي اين است كه هميشه نماز را به پا دارد. [5] خداوند به كسي كه در نماز خود سهل انگاري مي كند (گاهي نماز مي خواند و گاهي نمي خواند يا در نماز دقت نمي كند و آن را با آداب صحيح و واجبش به جاي نمي آورد) در قرآن وعده ي عذاب داده است. [6] .

قرآن كريم در توصيف نماز گزاران مي فرمايد: نماز گزاران، كساني هستند كه نمازها را پيوسته به جا مي آورند؛ [7] . يعني همه ي نمازها را در اوقات معين خود انجام مي دهند، نه اين كه گاهي بخوانند و گاهي نخوانند يا شب نماز بخوانند و صبح نخوانند. در روايات نيز بر انجام دادن نماز، بسيار تأكيد شده است. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: كسي كه نمازش را از روي عمد ترك كند از ذمه ي خداوند و پيامبر اسلام بري شده و پيوندهايي را كه خداوند به برقراري آن دستور داده بريده است؛ زيرا خداوند مي فرمايد: اينان كساني هستند كه بر آن ها لعنت فرستاده شده و برايشان بدي و سختي سراي آخرت مهيا شده است. [8] .

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مي فرمايند: اگر مردم مي دانستند كه نماز عشا و نماز صبح چه قدر اهميت و ارزش دارد، حتي در سخت ترين شرايط آن دو را به جا مي آوردند، سپس فرمودند: نماز عشا و صبح، كفاره ي اعمالي است كه بين اين دو (صبح و شب) انجام مي شود. [9] .

در تفسير آيه 78 سوره ي اسراء از امام صادق عليه السلام نقل شده است: مقصود از «قرآن الفجر» نماز صبح است كه اگر در اول وقتش خوانده شود، دوبار براي او ثبت مي شود؛



[ صفحه 63]



يعني هم فرشتگان شب آن را ثبت مي كنند و هم فرشتگان روز: (ان قرآن الفجر كان مشهودا)؛ [10] به درستي كه قرآن فجر، مشهود (در معرض ديد فرشتگان شب و روز) است! [11] .

پيش از اين نيز به آثار ترك نماز اشاره شد. [12] .