خداوند متعال در سوره ي عنكبوت خطاب به پيامبر عظيم الشأن مي فرمايد: «آنچه از كتاب به سوي تو وحي شده است بخوان و نماز را برپا دار؛ كه نماز از كار زشت و ناپسند بازمي دارد و قطعا ياد خدا بالاتر است و خدا مي داند چه مي كنيد.» در آيه ي ديگري مي فرمايد: «اي كساني كه ايمان آورده ايد! از شكيبايي و نماز، ياري جوييد؛ زيرا خدا با شكيبايان است.» [1] همچنين مي فرمايد: «و در دو طرف روز (اول و آخر آن) و نخستين ساعات شب، نماز را برپا دار؛ زيرا خوبي ها بدي ها را از ميان مي برد...» [2] .

بنابراين، نماز يك تكليف الهي است و بر تمام انسان هاي مكلف واجب است.

گرچه خوشبختي فقط در نماز نيست، اما مي توان از نماز و عبادت به عنوان مؤثرترين عامل خوشبختي و عاقبت به خيري انسان و محبوب ترين عمل نزد خداوند متعال نام برد؛ چنان كه از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله سؤال شد: كدام عمل نزد خداوند متعال محبوب تر است؟ فرمودند: الصلاة لوقتها؛ نمازي كه در وقت، خوانده شود. [3] .

امير مؤمنان علي عليه السلام مي فرمايد: هيچ عملي نزد خداوند محبوب تر از نماز نيست؛ پس امور دنيا شما را از اوقات آن و خواندن آن در وقت، بازندارد و به خود مشغول نكند. [4] .

نماز عامل خوشبختي است و عاقبت و سرنوشت انسان در روز قيامت به آن بستگي دارد؛ زيرا امام باقر عليه السلام فرمود: «نماز، اولين سؤال در روز حساب است. اگر نماز انسان قبول شود، ساير اعمال نيز قبول مي گردد.» [5] .



[ صفحه 18]