نماز خواندن در جاهاي شلوغ و جاهايي كه فكر انسان را به خود مشغول مي كند و يا قرار گرفتن در مقابل چيزهايي كه ذهن انسان را منحرف مي كند، مكروه است. شايد فلسفه كراهت اين باشد كه شلوغي هاي محيط، حواس انسان را پرت مي كند و از حضور قلب و توجه تام به نماز بازمي دارد. پس انسان بايد محل و مكاني را براي نماز پيدا كند كه بتواند هنگام نماز حواس خود را جمع كند و به غير توجه نكند.



[ صفحه 169]